2 oktober werd Mattijs 11 jaar. Eindelijk zou hij zijn geschenk krijgen. Eindelijk zou hij weten wat die 'doos met meer dan 100 dingen' zou zijn. Hij moest opdrachten doen om zijn kado te bemachtigen. Zoals een echte bijna-puber met een beetje zuchten erbij, hehe. Maar waarom makkelijk als het ook moeilijk kan? Opdracht 1: geef mama een kus. Opdracht 2 : geef papa een kus. (toen kwam al met enige bezordheid in zijn stem de vraag: "hoeveel opdrachten zijn er?"… maar zo gemeen zijn we niet, zussen moeten kussen, dat hoorde niet bij de opdrachten) Opdracht 3: geef Ronja haar ontbijt. Opdracht 4: Geef de schapen te drinken… We lieten hem van links naar rechts, van de stallen naar de schuur, van buiten de poort tot in de mais lopen. Op de achterkant van zijn opdrachten stonden letters waar hij een woord mee moest vormen en daar stond zijn kado: 'SLAAPKAMER'. Hehe, moest hij het geweten hebben dat we zijn kado de avond ervoor in zijn kamer verstopt hadden…
Hij kreeg de oude werkkoffer van wouter met écht gereedschap erin, schroevendraaiers, een bol touw, een hamer en meer dan 100 spijkers,… En een slot om alles op slot te doen. Als een echt-kind-nog werd zijn reep chocolade daarin veilig opgeborgen.
3 oktober werd Birgit 9 jaar, ook zij moest opdrachten doen om haar kado te krijgen, ook met kussen-geven en ontbijt-voor-Ronja, en fietsen tot aan de brievenbus en heel hard zwaaien en weer terugkeren. Zij moest 2 woorden maken om haar kado te vinden: 'KIJK OMHOOG'
Volgens mij gaat ze heel lang geloven dat haar kado de hele nacht buiten gehangen heeft, zo dicht bij haar bed waar ze onwetend in lag te slapen. En pas als ze 30 is, zal ze zich realiseren dat we dat daar pas 's morgens gehangen hebben… In dat zakske van de veritas zat mijn eerste oude naaikoffertje met een schaar, en naalden, spelden, garen, en lapjes vilt.
En toen was er kampvuur voor de vriendjes, dat doen we nu al 4 jaar. Dat is met warme chocomelk, hotdogs, marshmellows en kastanjes. En één pintje voor de mama's en papa's:
Wat hebben uw kinders toch een schoon leven. Ik moet er bijna van zuchten 🙂
En elf al, zeg. Elf.
LikeLike
Ooooh, zo geweldig tof, met die opdrachten 🙂 En zo’n mooie cadeaus, in de puurste zin van het woord. Mijn hartje wordt er zowaar een beetje warm van 😉
Inderdaad, uw kinderen hebben een schoon leven!
LikeLike
Aaaah, mijn moeder deed dat ook! Met opdrachten! Toen ik 15 werd ging ik door de grond als ze die in grote letters aan de auto hing en zo het schoolplein op reed. Maar nu kan ik daarmee lachen.
En LOL voor de gevelzak.
LikeLike
Beste tante Hilde,
WAt ben je toch inspirerend ! ’t Is gek, maar soms heeft ne mens gewoon de bevestiging (van een blog ofzo….) nodig om te weten dat simpele dingen schoon en puur zijn. EEn kampvuur en geroosterde kastanjes (we hebben dezelfde pan) komen hier hoog op ons verlanglijstje te staan.
Groetjes, CArla
LikeLike
Ik zou bijna wensen dat ik een kind van je was. Dat kampvuur, zo gezellig.
Proficiat aan de kinderen met hun verjaardag.
Martine
LikeLike
Proficiat aan je kinderen, en fijn zeg, hoe jullie dat vieren!
LikeLike
Zo’n leuke verjaardagen. Proficiat!
Nog maar eens bewezen dat kinderen ook nog blij en content kunnen zijn zonder al die toeters en bellen.
LikeLike
Machtig! Zo leuk om iedereen samen rond een kampvuur te hebben en wie kan er nu marshmellows weerstaan!? Inderdaad de simpele dingen zijn vaak het mooist.
LikeLike
Klinkt zaaaalig, hiep hiep voor de kinders!
LikeLike
Prachtige foto’s, zeker die laatste!
LikeLike
Zeg worden die nu ineens niet heel snel groot?
Zo’n kampvuur, heerlijk he. Noortje gaf me onlangs haar definitie van gezelligheid: met allemaal vrienden rond een vuurtje zitten. Groot gelijk heeft ze, zodra we onze tuin terughebben, mag ze!
Proficat aan de jarigen
LikeLike
Wat klinkt dat heerlijk, verjaren op de boerderij! En idd. die kinderen van u zijn ineens heel snel groot seg. Die snoeten!
LikeLike
Ik grabbel wat uit de woorden van de commentaren hierboven (want ze zijn zo waar): simpel, puur, gezellig, zaaaalig, inspirerend, … en ik zou ook je dochter willen zijn!
LikeLike
Moet zalig zijn!
LikeLike
ooooooooooooooooooooooooh wat heerlijk is dat!!!
en wat ik mij nu zit af te vragen…hebben jullie echt al 4 jaar na elkaar kampvuurweer begin oktober?
LikeLike
Zo is dat, al 4 jaar droog weer bij het kampvuur. Soms is het wat kouder, maar zo goed als dit jaar hebbn we het weer nog niet gehad 😉
LikeLike
Amai wat een heerlijke jeugd hebben die ‘klein’ mannen van u!
LikeLike